şehir yansır gözlerine
karşılaşmalar
tesadüf de olurdu
yol aldığın yer
yol ayrımına da çıkardı
ya ayrılıklar
gidenlerin izinden
şehir yansırdı gözlerine
sonra
sonrası delik cebe koyduğundur
çocukluk harçlığı olsun
bayram sevinci beklediğin yerde
bakmayın
mutluymuş gibi görünenlere
onlar sadece gölgelerdir
her gece kendilerinden soyunurdu
herkes kendi içinde
terkedilmiş ev yalnızlığını yaşıyordu
koca bir şehir yansırdı gözlerine
bir bir ışıkları sönerdi evlerin
sokaklarından kendi izlerine dönerken
hep önüne çıkardı
hüzünlü evlerin yüzü
ve geçtikçe arkanda kalır
her iz anı olurdu
dönüşü olmayan yolculukların
bekleyenleri çoktan göçüp gitti
geride sahipsiz kediler kaldı
bakışların yarışırdı
uzaklara kulak kesilmiş köpeklerle
sonra
hadi yürüyelim
oynaşalım derdim
çiçeklerin kederli kokusunda
