—sökük başlar içinden dışına
birikir yalnızlıklarında anılar
çoğalttıklarında özlem
gitmez ayakların o yollarda
hiç de gitmedin
-ki arkanda koyup gittiklerin de hiç olmadı
sırdaşın olur geceler
devrederken günlere
özlemi
anıları
yeni bir sabahın kokusu gelir
gezinir yüzünde serinliği
kapı aralarından
ilk bakış süzülür sokağa
oyuna arkadaş aranır
o sokağın
o evin şen sesleri karışır zamana
anılardan
al biriktir hepsini
ne çok varsıl olursun
ses vermeyen duvarlara bakarken
belki bir resim asarsın o duvara
yine de kimi yerlerinden
boş bakar duvar
bir ayrılığın değil
yokluğunun hediyesini alırsın
her gün
yeni bir imge gelir
-ki not düşersin
sayfalar
her gün boş kalır
sökük başlar içinden dışına
en iyi bildiğin oyun
oyuncusuz kalır
kendi başına oynayan çocuklar
çoğalır bu şehirde
sokaksız
anısız
ıssız
ve giden
en büyük hediyesini
yokluğunu bırakır
